Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Duo Reges: constructio interrete. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quorum altera prosunt, nocent altera.
- Bork
- Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
- Bork
- Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
- Bork
- Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.
- Praeteritis, inquit, gaudeo.
- Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
- Bork
- Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
- Primum divisit ineleganter;
- Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Nam ante Aristippus, et ille melius. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
- Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
- Atque hoc dabitis, ut opinor, si modo sit aliquid esse beatum, id oportere totum poni in potestate sapientis.
- Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur.
- Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
- Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
- Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;
- Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.
- Quis est enim aut quotus quisque, cui, mora cum adpropinquet, non refugiat timido sanguen átque exalbescát metu?
- Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Tu quidem reddes;
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?